Op de lagere technische school en middelbare technische school werden geen of weinig opstellen gevraagd en ik herinner me geen commentaar op mijn taalgebruik bij die opleidingen. Dit was wel het geval bij mijn hoger beroepsonderwijs-opleiding voor maatschappelijk werk en dienstverlening. Mijn begeleidend docent maakte daar eens de opmerking dat ik op een bepaald niveau schreef en dat ik een 'sacraal' taalgebruik had [ze zei "profaan" maar bedoelde naar mijn overtuiging het omgekeerde]. Ik weet dat ik mijn stukken indien niet noodzakelijk nooit in de ik-vorm schreef, in tegenstelling tot de meeste of alle van mijn medestudenten.
Na deze opleiding heb ik ooit eens gesolliciteerd bij ThiemeMeulenhof voor de functie van schrijver van teksten voor de middelbaar beroepsonderwijs-opleiding voor sociaal werk. De beoordelingsmatrix meldde dat er een duidelijke lijn ontbrak, dat het taalgebruik moeilijk te volgen was af en toe, dat het soms te warrig was, en dat er feiten werden gesuggereerd waar er meningen stonden. Het advies was een afwijzing omdat ik niet op middelbaar beroepsonderwijs-niveau zou schrijven.
Bij de opleiding filosofie van de Radboud Universiteit kreeg ik van de docent van het vak 'geschiedenis van de moderne filosofie' de feedback dat ik hoogdravend zou schrijven. Dat vond hij jammer want hij was wel erg te spreken over de inhoudelijke behandeling van de onderwerpen.
Mijn bachelorscriptie voor bovengenoemde opleiding ging over eigenlijkheid in Heideggers denken en mijn taalgebruik liet ik in vorm expliciet nauw aansluiten op dit denken. Dit deed ik ook bij mijn masterscriptie die ging over een Heideggeriaanse mystiek. Mijn begeleidend professor van beide scripties echter wilde een 'strak gemaaid gazonnetje' zien en raakte zelfs gefrustreerd toen hij tijdens een begeleidingssessie zin na zin mijn taalgebruik op orde trachtte te brengen.
Ik heb veel teksten gepubliceerd en de lezer daarvan kan zelf zijn oordeel vormen.