Arvindus

Contemplaties

Een etymosofie van 'Ariër'

Inhoud

§

In 'Ageless Wisdom, Sub-Races' [in het Nederlands 'Tijdloze wijsheid, Subrassen'] werd geschetst hoe het Arische ras zich vestigde in het noorden van India als het eerste subras, naar Egypte trok als het tweede subras, zich vestigde in de Arabische landen vanaf het oosten van Turkije tot aan Iran als het derde subras, waarna Europa werd gekoloniseerd, in het zuiden als het vierde subras en noordelijker als het vijfde subras.1

Deze loop van gebeurtenissen kan opmerkelijk worden gereconstrueerd door een etymosofie (een contemplatieve etymologie) van het woord 'Ariër'. 'Ariër' is origineel een Sanskriet woord.2 Als 'ārya' duidt het in het Sanskriet een nobel persoon aan, alsook een raseigen persoon, wat iemand zou zijn die behoort tot het Sanskrietsprekende ras, en dus een vroege Noord-Indiër.3 'Ārya' wordt geacht te stammen van de wortel 'ṛi',4 wat in zijn algemeenheid een beweging aanduidt,5 en als 'āṛī' een watervloed. Dit is interessant om te vermelden omdat het Arische wortelras geacht wordt te zijn verrezen uit de grote vloed die Atlantis deed zinken,6 en ook omdat er semantische relaties zijn met enkele van zijn uitlopers, zoals we later zullen zien.

Het woord werd overgeleverd aan de Zend-Avestische taal als 'airya', 'eerbaar' betekenend, en aan Oud-Perzisch als 'ariya' als een nationale naam, die in later Perzisch de naam van Perzië werd, zijnde 'Irân' (of 'Iran').7 Dus zoals de eerste subras-Ariërs van Noord-India evolueerden tot de derde subras-Midden-Oosteners van Iran (en verder in de westelijke richting) zo evolueerde het originele Sanskrietwoord ook westwaarts.

Hier is het interessant om te vermelden dat wanneer na het uitspreken van 'arya' de mond wordt gesloten zonder de neustoegang open te houden de (rudimentaire) plosieve bilabale 'b' aan het einde wordt toegevoegd, het woord 'aryab' vormend, welk fonetisch extreem dicht komt bij het woord 'arab'. Dus de stap van 'arya' naar 'arab' is slechts heel klein. Nu was 'arab' een woord dat in het Midden-Oosten werd gebruikt om te refereren aan de mensen van Arabië,8 die in de tijdloze wijsheid ook worden beschouwd als een subdivisie van het Arische ras.9

Nu is het vanaf de uitspraak van 'arab' slechts een kleine stap om te komen tot de uitspraak van 'europ', zoals het een kleine stap is om te gaan van 'arya' en het latere 'airya' naar 'euro'. We poneren hier de mogelijkheid dat het Griekse 'Európe' (zijnde de wortel van het Engelse 'Europe' [en het Nederlandse 'Europa'])10 zelf stamt van 'arya', in lijn met de Europeanen als behorend tot het vierde Arische subras in het zuiden en het vijfde noordwaarts. Dit Griekse 'Európe' is de naam van een mythologische prinses (in het Engels [en Nederlands] gekend als 'Europa') die werd ontvoerd door Zeus naar het eiland van Kreta, waarna ze hem drie kinderen schonk.11 De Griekse stam van haar naam kan mogelijk beschouwd worden 'Euros' te zijn, wat refereert aan de oostenwind.12 Dit is mooi symbolisch wanneer wordt beschouwd dat de richting waar deze wind vandaan komt de richting is waar de Griekse Arische voorvaderen vandaan kwamen, waarnaar die wind dus mogelijk is genoemd. Het is ook interessant om hier te vermelden dat het vergelijkbare Griekse woord 'euroos' 'goed vloeiend' betekent.13 Dit is interessant in de context van het eerder genoemde Sanskriet 'āṛī' dat ook aan een vloed refereert.

Wanneer we vanaf het Mediterraanse Europa naar het noordwesten reizen arriveren we uiteindelijk in Ierland. De naam van dit land is ontleend aan de Ierse naam 'Éire',14 wat ook een naamvorm is van de godin 'Ériu'.15 Fonetisch is 'Ériu' natuurlijk weer erg vergelijkbaar met 'arya', zoals 'Éire' met 'airya' en 'euro', en de naamvorm 'Erin' met 'Irân' en 'aryan'. In de mythologie zijn er enkele algemene overeenkomsten tussen Europa en Ériu die hun etymosofische relatie kunnen versterken. Beiden zijn eilandgodinnen (de eerste van Kreta en de laatste van het Ierse eiland) en beiden zijn gerelateerd aan een zongerelateerde god (de eerste aan Zeus en de laatste aan Mac Gréine of Cethor). Een diepere vergelijking kan elders uitgevoerd worden. Nog interessant om te vermelden is dat de academische etymologie 'Ériu' herleidt naar het Proto-Indo-Europese woord 'huer',16 wat zou refereren aan stromend water. En dit legt dan een semantische relatie met het eerder genoemde Sanskriet woord 'āṛī', wat aan hetzelfde refereert.

Bij de nazi's in de twintigste eeuw kwam het Duitse woord 'Arier' dan exclusief te verwijzen naar het Duitse ras.17 Maar dit is natuurlijk een verwrongen opvatting.18 Duitsers behoren, net als alle Europeanen, tot het Arische ras,19 maar niet exclusief, en zelfs de Joden worden Arisch beschouwd in de tijdloze wijsheid.20 Het woord 'arya' in zijn verschillende vormen reisde met zijn volk van India naar Iran, naar de Arabische wereld, naar de Grieken en naar Ierland en naar heel Europa, inclusief Duitsland maar zonder enige van de voorgenoemden uit te sluiten.

Noten
  1. 'Ageless Wisdom, Sub-Races', Index: 202008281.
  2. Oxford English Dictionary, Second Edition on CD-ROM (v. 4.0), Oxford University Press, 2009, Aryan, Arian, a. and n.
  3. Monier Williams, A Sanskrit-English Dictionary, Etymologically and Philologically Arranged, With Special Reference to Greek, Latin, Gothic, German, Anglo-Saxon, and Other Cognate Indo-European Languages, The Clarendon Press, Oxford, 1862, p. 129.
  4. Ibidem.
  5. Ibidem, p. 178.
  6. 'Ageless Wisdom, The Root Races', Index: 202008161.
  7. Nota 2.
  8. Jan Retsö, The Arabs in Antiquity: Their History from the Assyrians to the Umayyads, RoutledgeCurzon, London / New York, 2003, p. 119.
  9. Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume II, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002, p. 200. "At any rate, the "Semitic" languages are the bastard descendants of the first phonetic corruptions of the eldest children of the early Sanskrit. The occult doctrine admits of no such divisions as the Aryan and the Semite, accepting even the Turanian with ample reservations. The Semites, especially the Arabs, are later Aryans—degenerate in spirituality and perfected in materiality. To these belong all the Jews and the Arabs."
  10. Oxford English Dictionary, European, a. and n.
  11. Mike Dixon-Kennedy, Encyclopedia of Greco-Roman Mythology, ABC-CLIO, Santa Barbara, 1998, p. 128.
  12. Henry George Liddell / Robert Scott, A Greek-English Lexicon, Oxford University Press, Oxford, 1996, p. 730.
  13. Ibidem.
  14. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite, (CD-ROM), Encyclopædia Britannica, Chicago, 2015, Ireland.
  15. Patricia Monaghan, Celtic Mythology and Folklore, Facts on File, New York, 2004, p. 160.
  16. Sian Echard and Robert Rouse, The Encyclopedia of Medieval Literature in Britain, 4 Volume Set, Wiley-Blackwell, 2017, Eriu.
  17. Van Dale Groot Woordenboek Nederlands-Duits, zoeksoftware versie 2.0, Utrecht / Antwerpen, 2002, Ariër.
  18. Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 521. "As this is the Aryan or fifth root-race (and I do not use this term in the German, materialistic and untrue sense) [...]."
  19. Alice A. Bailey, A Treatise on Cosmic Fire, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 605.
    "The 5th root-race. The Aryan. Mental development.
    The 5th sub-race. The Teutonic and Anglo-Saxon."
  20. Nota 9.
Bibliografie
  • 'Ageless Wisdom, The Root Races', Index: 202008161.
  • 'Ageless Wisdom, Sub-Races', Index: 202008281.
  • Alice A. Bailey, A Treatise on Cosmic Fire, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume II, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002.
  • Mike Dixon-Kennedy, Encyclopedia of Greco-Roman Mythology, ABC-CLIO, Santa Barbara, 1998.
  • Sian Echard and Robert Rouse, The Encyclopedia of Medieval Literature in Britain, 4 Volume Set, Wiley-Blackwell, 2017.
  • Henry George Liddell / Robert Scott, A Greek-English Lexicon, Oxford University Press, Oxford, 1996.
  • Patricia Monaghan, Celtic Mythology and Folklore, Facts on File, New York, 2004
  • Jan Retsö, The Arabs in Antiquity: Their History from the Assyrians to the Umayyads, RoutledgeCurzon, London / New York, 2003, p. 119.
  • Monier Williams, A Sanskrit-English Dictionary, Etymologically and Philologically Arranged, With Special Reference to Greek, Latin, Gothic, German, Anglo-Saxon, and Other Cognate Indo-European Languages, The Clarendon Press, Oxford, 1862.
  • Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite, (CD-ROM), Encyclopædia Britannica, Chicago, 2015.
  • Oxford English Dictionary, Second Edition on CD-ROM (v. 4.0), Oxford University Press, 2009.
  • Van Dale Groot Woordenboek Nederlands-Duits, zoeksoftware versie 2.0, Utrecht / Antwerpen, 2002.