Eerder werden logieën (zoals antropologie, theologie en etymologie) en sofieën (zoals antroposofie, theosofie en etymosofie) gecontempleerd als elkaar contrasterende academische en contemplatieve wetenschappen.1 Logieën werden bevonden materialistisch, academisch, empiricistisch, logisch, rationeel en concreet gericht te zijn en sofieën spiritualistisch, contemplatief, revelatistisch, wijs, intuïtief en abstract gericht.
Nu is het zo dat de academische wetenschappen vooral de wetenschappen van het verleden zijn en de contemplatieve vooral die van de toekomst. In de overgang van het oude tijdperk naar het nieuwe tijdperk waarin wij ons nu bevinden2 zal onder zeer veel andere zaken ook de wetenschap een verschuiving kennen.3, 4, 5
Dat nu de academische wetenschappen vooral de wetenschappen van het verleden zijn en de contemplatieve vooral die van de toekomst wordt opmerkelijk weerspiegeld in hun gerichtheden. Want de oude academische wetenschappen houden zich voornamelijk bezig met oorzaken van fenomenen waar de nieuwe contemplatieve wetenschappen zich veeleer met hun resultaten zullen bezig houden.6 Anders gezegd houden de academische wetenschappen zich bezig met waar iets vandaan komt terwijl de contemplatieve wetenschappen zich bezig zullen houden met waar iets heen kan gaan.
Deze gedachte sluit aan bij de thema's van geworpenheid en ontwerp in het denken van de filosoof Martin Heidegger. Daar wordt namelijk geschetst dat de mens wanneer hij oneigenlijk is vanuit het historische en algemene 'men' geworpen en daarmee verloren is in de betekenisvolle zijnden of dingen van de wereld. Hij wordt echter eigenlijk wanneer die betekenissen van de dingen van de wereld wegvallen waardoor hij het (en zijn eigen) 'zijn' vindt en de dingen op een nieuwe manier ontwerpt.7 Bijvoorbeeld in de oneigenlijkheid van het algemene 'men' worden pannendeksels gekend als dingen om pannen mee af te dekken. Echter een kind, dat op nog heel eigenlijke wijze de wereld in kijkt, kan diezelfde pannendeksels ontwerpen als muziekinstrumenten, als dingen die een betekenissamenhang hebben met muziek maken.
Wanneer we bovenstaande vertalen naar de zogezegd oneigenlijke academische wetenschappen en de zogezegd eigenlijke contemplatieve wetenschappen dan zien we dat die eerste in hun zoektocht naar oorzaken veeleer zoeken naar betekenissen die in fenomenen geworpen zijn terwijl die laatste in hun zoektocht naar resultaten veeleer zoeken naar het zelf werpen van betekenissen in die fenomenen. Etymologie bijvoorbeeld zoekt naar de oorsprong van betekenissen die ooit in woorden geworpen werden terwijl etymosofie veeleer zoekt naar het ontwerpen van betekenissen in woorden.
We komen dus tot een overzicht als hieronder.
| (Etymo)logie | (Etymo)sofie |
| Verleden | Toekomst |
| Oneigenlijk | Eigenlijk |
| Geworpen | Ontwerpend |
Figuur 1.
Nu is het natuurlijk zo dat in deze overgangsperiode van het oude naar het nieuwe tijdperk het een met het ander gemengd wordt. De etymosofieën in de Contemplaties-serie zijn bijvoorbeeld veelal samenstellingen van etymologie en etymosofie waar er geworpen wordt ontworpen. Doel hier was echter om de principiële verschillen tussen (etymo)logie en (etymo)sofie met betrekking tot verleden en toekomst enigszins toe te lichten.