In eerdere contemplaties werd lotsbestemming gerelateerd aan geest en de monade, keuze aan bewustzijn en de ziel en toeval aan materie en de persoonlijkheid of lichamelijkheid.1, 2, 3 Nu kan alles in manifestatie gezien worden als drievoudig, en dat geldt ook voor het afleggen van een weg. Ieder mens legt een weg af en die weg is drievoudig. De weg wordt geleid, hij wordt gegaan en hij wordt gevolgd.
Wie bekend is met eerdere contemplaties in deze serie zal direct herkennen dat het leiden van de weg gerelateerd moet worden aan de monade, het gaan van de weg aan de ziel en het volgen van de weg aan de persoonlijkheid of lichamelijkheid. De menselijke monade leidt de weg vanuit de lotsbestemming, de menselijke ziel gaat de weg vanuit de keuze en de menselijke persoonlijkheid of lichamelijkheid volgt de weg vanuit het toeval.
Anders gezegd is het het gaan van de weg die het leiden van de weg relateert aan het volgen van de weg, precies zoals de ziel het bemiddelende beginsel is tussen monade en persoonlijkheid of lichamelijkheid, bewustzijn tussen geest en materie en keuze tussen lotsbestemming en toeval. Toeval volgt keuze en keuze wordt geleid door lotsbestemming.
Zo moet ook gekeken worden naar de weg van de mens. Een mens die nog gepolariseerd is op persoonlijkheidsniveau zal een bepaalde weg volgen. Echter die weg zal beheerst worden door toeval. Hoe meer de mens echter gepolariseerd raakt op zielsniveau en keuzes gaat maken hoe meer hij werkelijk een weg zal gaan. En zo groeiend naar monadische polarisatie zal de mens uiteindelijk een weg komen te leiden.
Bovenstaande brengt ook met zich mee dat de mens op persoonlijkheidsniveau anderen volgt, op zielsniveau met zijn zelf is begaan en op monadisch niveau anderen leidt.4
Deze weg die boven werd besproken betreft natuurlijk de weg van evolutie die de mens vanuit zijn natuurlijke toestand naar zijn spirituele bestemming brengt. Moge we dan deze weg gaan en uiteindelijk komen te leiden.