Volgens Aristophanes in Plato's Symposium was er een androgyne primaire menselijke eenheid die door midden werd gedeeld in de twee seksen van mannelijk en vrouwelijk, waarna deze twee helften elkaar altijd hebben opgezocht om opnieuw compleet en één te worden.1 Of de overlevering van Aristophanes in zijn geheel juist is moet nog bezien worden, echter het is duidelijk dat mannen en vrouwen elkaar opzoeken. Daarbij zoeken ze in principe de vervollediging van zichzelf via een complementaire partner. Dit is natuurlijk evident op het fysieke niveau (mannen hebben externe seksorganen terwijl vrouwen interne seksorganen hebben) maar dit primaire verschil reikt tot in de lagere psyche van mensen. Daar worden mannen beschouwd als actief en vrouwen als passief2 (wat in lijn is met hun fysieke seksuele functies)3.
Neem er notie van dat boven de term 'lagere psyche' werd gebruikt. Dit gebruik impliceert het bestaan van een hogere psyche. In eerdere contemplaties werd een onderscheid gemaakt tussen de lagere psyche, bestaande uit instinct, emotie en concreet denken, en de hogere psyche, bestaande uit abstract denken, intuïtie en wil,4 waarbij de lagere psyche beschouwd kan worden als het veld van onderzoek van de academische psychologie en de hogere psyche als het veld van contemplatie van de contemplatieve psychologie of de psychosofie5.
Dus op een fysiek niveau en op een lager psychisch niveau zoeken mensen naar vervollediging via het zoeken naar een complementaire partner. Echter identificatie met het fysieke lichaam en de lagere psyche kan getranscendeerd worden, en dit gebeurt wanneer men start te identificeren met de hogere psyche, wanneer men start te identificeren met het abstract denken, de intuïtie en de wil.6
Nu worden deze niveaus van de lagere psyche en de hogere psyche ook onderscheiden als die van de persoonlijkheid en de ziel. De persoonlijkheid bestaat uit lichaam (instinct), emotie en het concreet denken, en de ziel uit het abstract denken, liefde (intuïtie) en de wil.7 Dus zo lang als een mens zich identificeert met zijn persoonlijkheid kan hij vervollediging zoeken bij de andere sekse, echter wanneer hij start met zich te identificeren met zijn ziel kan hij ontdekken dat hij in zichzelf volledig is, want op het niveau van de ziel bestaat seks niet, tenminste niet op de manier waarop het bestaat tussen persoonlijkheden.8
Tot zover werd de nadruk gelegd op seks tussen persoonlijkheden, echter seks zoals het bestaat tussen een persoonlijkheid en een ziel werd ook aangeraakt. In zijn lagere natuur zoekt een mens naar de vervollediging van zichzelf via een complementair mens, echter wanneer hij zijn ogen naar binnen en naar boven richt ontdekt hij zijn ziel, die perfecter is dan enige persoonlijkheid hem kan aanvullen en vervolledigen. En dit is ook een vorm van seks, zij het van een ander soort. Het kan gezegd worden dat seks tussen verschillende persoonlijkheden seks betreft op een horizontale lijn, een dualiteit op hetzelfde niveau indicerend, terwijl seks tussen een persoonlijkheid en een ziel seks betreft op een verticale lijn, een dualiteit op verschillende niveaus indicerend.9 Een persoonlijkheid die één wordt met zijn ziel betreft een mystieke seksuele vereniging en vervollediging.
Het onderwerp van zo'n mystieke vereniging werd al eerder gecontempleerd.10 En het werd ook al gecontempleerd dat de ziel beschouwd kan worden als een drievoud, want ze wordt beschouwd te bestaan uit abstract denken, of actieve intelligentie, liefde-wijsheid, of intuïtie, en wil.11 Soms worden ook termen als 'licht', 'liefde' en 'macht' gebruikt om de kwaliteiten van de ziel te beschrijven.
De boven genoemde kwaliteiten of principes van de ziel relateren nu aan elkaar zoals een vader, moeder en kind dat doen. Uit de vereniging van een (aankomende) vader en een (aankomende) moeder kan een kind geboren worden. Vergelijkbaar kwam de ziel tot aanzijn via de vereniging van geest als het vaderprincipe en materie als het moederprincipe,12 maar het kan vergelijkbaar ook beschouwd worden dat de zielskwaliteiten van macht, liefde en licht, van wil, liefde en intelligentie, de rollen op zich nemen van vader, kind en moeder. De wil is mannelijk, intelligentie is vrouwelijk en liefde is androgyn, zo kan gezegd worden.
Boven werden de mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten gethematiseerd als primair ten aanzien van de secundaire (want resulterende) androgyne kwaliteit, want de vader en de moeder bestaan voordat het kind tot bestaan komt. Dit is echter niet in lijn met de overlevering van Aristophanes. Want hij stelde een androgyne eenheid als primair ten aanzien van de secundaire dualiteit van man en vrouw. En op dezelfde manier kunnen we liefde beschouwen als een primair geheel dat de dualiteit van wil en intelligentie alreeds bevat. De ziel is liefde en haar wil is dan liefdevolle wil, en haar intelligentie liefdevolle intelligentie. Haar macht is de macht van liefde en haar licht is het licht van liefde.
Boven simplificeerden we in principe de drievoudige ziel tot de duale ziel, namelijk die van de mannelijke liefdevolle wil of macht van liefde en de vrouwelijke liefdevolle intelligentie of het vrouwelijke licht van liefde. Dit is van belang voor onze lijn van contemplatie. Het werd bevonden dat op het persoonlijke niveau mannelijke en vrouwelijke persoonlijkheden ernaar zoeken om zichzelf te vervolledigen via het zoeken naar een complementaire partner. Dit betekent dat een man een vrouw zal zoeken en andersom. Op het puur fysieke niveau zal dit worden uitgedrukt in het zoeken naar een tegengestelde sekse, maar op het niveau van de lagere psyche zal dit gebeuren in het zoeken naar een actieve of passieve persoonlijkheid. Actieve persoonlijkheden zullen passieve persoonlijkheden zoeken en andersom. Zo wordt vervollediging gezocht. Maar zulk een vervollediging zal alleen echt bevredigend zijn wanneer deze gezocht wordt op het niveau van de ziel. De ziel kan alles zijn voor de zoeker. Een mannelijke zoeker met een actieve persoonlijkheid kan bijvoorbeeld een hogere bevrediging vinden in de liefdevolle intelligentie van zijn ziel, zoals een vrouwelijke zoekster met een passieve persoonlijkheid bijvoorbeeld dit kan vinden in de liefdevolle wil van haar ziel. Alles wat men wil vinden in iemand anders op het persoonlijkheidsniveau kan gevonden worden binnenin zichzelf op het zielsniveau, zij het macht, licht of, zoals altijd, liefde.
Wanneer zo op het zielsniveau vervollediging wordt gevonden wil dat niet zeggen dat op het fysieke en persoonlijkheidsniveau mannen en vrouwen niet meer samen kunnen komen. Het wil echter wel zeggen dat wanneer beiden vervollediging hebben gevonden binnenin zichzelf ze elkaar kunnen benaderen om te geven in plaats van te ontvangen en in een onafhankelijke relatie. Zo samenkomend als een (aankomende) vader en een (aankomende) moeder kunnen ze het liefdeskind geboren laten worden.