In de Hindoegemeenschap van India wordt de term 'hijra' gebruikt om te verwijzen naar een zekere subcultuur van travestieten, eunuchen en hermafrodieten. Deze subcultuur kan echter ook opgevat worden als een subreligie of als een sekte omdat het leven in deze gemeenschap doorspekt is met religieuze elementen, zoals het vereren van de godin Bahuchara en het onderhouden van een goeroe-chela-verhouding bij hen die intreden.1, 2
Binnen deze goeroe-chela-verhouding vinden er rituele initiaties plaats die van een aspirant een echte hijra maken en het verwijderen van de mannelijke geslachtsdelen staat daarbij centraal.3 Mannen die enkel vrouwenkleding dragen, travestieten, worden door geïnitieerde hijra's dus niet als echte hijra's beschouwd. Het zijn alleen de ritueel geïnitieerde eunuchen die als echte hijra's beschouwd worden.
Over deze emasculatie bestaat de mythe dat hijra's hierdoor speciale krachten ontwikkelen en om deze reden worden hijra's in het traditionele Hindoeïsme zowel gevreesd als verwelkomd.4
Dit verwelkomen vindt met name plaats bij een huwelijk of een geboorte (van een zoon). Bij dergelijke gelegenheden komen er een aantal hijra's langs. Zij geven daarbij een theatraal optreden met komedie en seksuele toespelingen waarna zij een beloning in ontvangst nemen en het echtpaar of het kind zegenen.5
Voordat het kind wordt gezegend onderzoekt de hijra de genitaliën van het kind, en het wordt geloofd dat als het kind hermafrodiet zou zijn het toebehoort aan de hijra's.6
Dat een hermafrodiet kind zou toebehoren aan de hijra's is een interessante traditie. Hermafroditisme, het hebben van zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken, komt in zeldzame gevallen voor,7 en het lijkt erop dat dit fenomeen door de Hindoeïstische cultuur een plaats is gegeven bij hijraïsme. Dit zou hermafroditisme dan aan de wortel doen staan van hijraïsme.
Dat omgaan met hermafroditisme aan de wortel zou staan van hijraïsme binnen de Hindoeïstische cultuur wordt verder aannemelijk wanneer in beschouwing wordt genomen dat het huwelijk en het voortbrengen van nageslacht in die cultuur als zeer belangrijk wordt gezien. Een hermafrodiet is niet gemakkelijk vruchtbaar en binnen het traditionele Hindoeïsme dan ook moeilijk huwbaar. Het is aannemelijk dat dergelijke kinderen een andere plek in de samenleving werd gegeven en dat van daaruit een hijra-subcultuur is ontstaan.
Dat in het Hindoegeschrift de Manusmriti, dat gedateerd wordt in de tijdsperiode van de eerste eeuw v.C., alreeds hermafroditisme wordt genoemd maakt dit ook verder aannemelijk.8, 9
Dit creëren van een eigen plek in de samenleving voor hermafrodieten zou dan ook ruimte hebben gegeven aan mannen met een niet-masculiene identificatie of een niet-heteroseksuele oriëntatie om een plek te vinden binnen de traditionele Hindoecultuur. Zo zien we rond een kern van zeldzaam hermafroditisme een ring van eunuchen ontstaan die door overtal de religieuze en culturele richting heeft kunnen bepalen en bewaken en die op zijn beurt weer omringd wordt door travestieten van verschillend pluimage waardoor aan de perifeer van het hijraïsme ook praktijken van homoseksuele prostitutie zijn kunnen ontstaan.10
Deze (algemene) onderverdeling loopt analoog aan de (ook algemene) onderverdeling die in de tijdloze wijsheid van de Transhimalaya-loge wordt gegeven van homoseksualiteit. Die wordt namelijk onderverdeeld in zeldzaam maar natuurlijk hermafroditisme, homoseksualiteit als gevolg van eerdere incarnaties en homoseksualiteit als gevolg van imitatie.11
We krijgen dan een algemeen overzicht zoals hieronder in figuur 1.
| Hijraïsme | Tijdloze wijsheid |
| Hermafrodieten | Natuurlijk hermafroditisme |
| Eunuchen | Homoseksualiteit door pre-incarnaties |
| Travestieten | Homoseksualiteit door imitatie |
Figuur 1.
Bovenstaande vergelijking laat ons ook de oorzaken die binnen de tijdloze wijsheid worden genoemd doortrekken naar hijraïsme. Hermafroditisme is als zeldzaam maar natuurlijk fenomeen het meest authentiek (waardoor het ook aan de wortel van het hijraïsme kan staan). De keuze voor eunuchschap is niet zozeer natuurlijk en is minder authentiek maar heeft wel mogelijk een diep gewortelde oorzaak in de ervaringen van eerdere incarnaties. Travestie tenslotte is dan van deze drie het minst authentiek en vindt zijn oppervlakkige oorzaak in imitatie van de voorgaande twee categorieën.
Op deze wijze wordt het dan aannemelijk gemaakt dat zeldzaam maar natuurlijk hermafroditisme aan de wortel staat van het (nu gedegenereerde) fenomeen van hijraïsme.