Arvindus

Contemplaties

Het vredessymbool en de regenboogvlag

Inleiding

In deze contemplatie zullen het zogenoemde 'vredesteken' en de zogenoemde 'regenboogvlag' verkend worden. Deze symbolen zijn wijds in gebruik genomen door een grote variëteit aan instellingen en bewegingen, maar hier en daar vinden ze ook weerstand van oppositionele bewegingen. Hier zal hun gebruik en vorm bestudeerd worden vanuit een meer esoterisch perspectief.

Het vredessymbool

In 1958 presenteerde Gerald Holtom (1914-1985) een symbool aan mensen van de Campaign for Nuclear Disarmament (CND) [Nederlands: Campagne voor Nucleaire Ontwapening]. Het symbool werd opgenomen en kwam in breed gebruik als een algemeen vredessymbool.1 Hieronder worden het originele ontwerp en zijn latere, vereenvoudigde ingebruikname getoond.

Het originele en het algemene Holtom-symbool

Figuur 1: Het originele en het algemene Holtom-symbool.

Volgens Holtom zelf bestond het symbool uit de semafore vlagsignalen voor 'n' en 'd', staande voor 'nuclear disarmament' [Nederlands: 'nucleaire ontwapening'].2

De semafore tekens van het Holtom-symbool

Figuur 2: De semafore tekens van het Holtom-symbool.

Holtom gaf ook aan dat het symbool een mens in wanhoop met zijn armen naar beneden gestrekt representeerde, zoals bijvoorbeeld weergegeven in Trieste voortekenen van wat er gaat komen in de Rampen der oorlog-serie van Francisco Goya (1746-1828). Holtom zelf noemde echter De derde van mei 1808 van dezelfde kunstenaar als zijn bron van inspiratie, maar de man in dat schilderij heeft zijn armen omhoog in plaats van naar beneden gericht en voldoet niet perfect aan Holtoms eigen beschrijving.3

 Francisco Goya, 'Trieste voortekenen van wat er gaat komen', in: 'Rampen der oorlog' en 'De derde van mei 1808'

Figuur 3: Francisco Goya, Trieste voortekenen van wat er gaat komen, in: Rampen der oorlog en De derde van mei 1808.

Holtom legde ook uit bij zijn presentatie dat de rechte lijnen de dood van een mens zouden symboliseren en de cirkel een ongeboren kind, een symbologie die waarschijnlijk werd overnomen van Rudolph Kochs The Book of Signs [Nederlands: Het boek van tekens].4, 5

Voor het gebruik van dit symbool van 'de dood van een mens' werd de ingebruikname van Holtoms symbool als vredessymbool bekritiseerd, want om vrede te symboliseren zou het horizontaal gespiegeld moeten worden zodat het het leven van een mens zou kunnen symboliseren, zo was de overweging.6

Het ware vredessymbool

Figuur 4: Het ware vredessymbool.

Deze gedachte sluit aan bij de runen van 'mannar' en 'algir' (of 'yr'), waaraan Duitse ariosofisten en nazi's de betekenissen verbonden van 'leven' en 'dood'.7, 8, 9, 10, 11

De mannar- en de algir-rune

Figuur 5: De mannar- en de algir-rune.

Sommigen herkenden verder in Holtoms symbool ook het kruis van de antichristus, het symbool aldus 'satanisch' noemend.12, 13

Het Christus- en het antichristus-kruis

Figuur 6: Het Christus- en het antichristus-kruis.

En Holtoms symbol doet natuurlijk ook denken aan een omgekeerd Grieks 'psi'-symbool. Dit symbool werd gecontempleerd in 'Contemplations, 'Ψ'' [Nederlands: 'Contemplaties, 'Ψ''] waar werd ontdekt dat het psi-symbool, inderdaad, de Christus representeert.14 En een anti-psi-symbool kan langs deze lijn van denken dan inderdaad beschouwd worden als de antichristus te vertegenwoordigen.

Het psi- en het anti-psi-symbool

Figuur 7: Het psi- en het anti-psi-symbool.

Deze herkenningen sluiten aan bij wat eerder werd gecontempleerd in 'Contemplations, The Christ and the Antichrist' [Nederlands: 'Contemplaties, De Christus en de antichristus']. Want daar werd getoond hoe een kruis binnen een perifeer met zijn zwaartepunt aan de onderkant het antichristus-principe met zijn oriëntatie op materie symboliseert en hoe een kruis binnen een perifeer met zijn zwaartepunt aan de bovenkant het Christus-principe met zijn oriëntatie op geest symboliseert (want in een figuratie representeert de bovenkant geest en de onderkant materie).15

De mogelijke tegenwerping dat het algemene Holtom-symbool een Sint Nino-kruis bevat16 of dat het originele Holtom-symbool een tempelierskruis betreft is niet valide omdat in tegenstelling tot het Holtom-kruis geen van die twee kruizen zijn zwaartepunt in het lagere deel van het symbool heeft, en dit is een essentiële zaak. We zien de twee voorgenoemde kruizen hieronder weergegeven.

Het Sint Nino- en het tempeliers-kruis

Figuur 8: Het Sint Nino- en het tempeliers-kruis.

Maakt dit dan Holtom en de CND satanisch? Om deze vraag te beantwoorden moet het eerst duidelijk worden gemaakt dat alles met een oriëntatie op materie in plaats van geest begrepen kan worden als 'satanisch'. En in die zin zijn de meesten van ons nog steeds satanisch in het ene aspect of het andere, want wie is radicaal vrij van alle materiële oriëntaties?17

En daarna moet begrepen worden dat lovenswaardige idealen gesymboliseerd kunnen worden door onlovenswaardige symbolen, zoals onlovenswaardige idealen gesymboliseerd kunnen worden door lovenswaardige symbolen. Hier kunnen we bijvoorbeeld denken aan het nazistisch gebruik van de swastika en het zionistisch gebruik van de zespuntige ster.

En verder moet in gedachten gehouden worden dat formuleringen van lovenswaardige idealen misbruikt kunnen worden door onlovenswaardige organisaties. Het meeste kwaad op deze planeet wordt bijvoorbeeld uitgevoerd onder de pretentie van lovenswaardige noodzaak.

Dus wat Holtom en de CND betreft hebben we de idealen, de organisatie (en de ontwerper) en de symbolen te analyseren. Het symbool analyseerden we al, en we kwamen tot de conclusie dat het materialistisch, daarmee satanisch, en daarmee onlovenswaardig is.

Holtom zelf was echter een Christen en een pacifist,18 en zijn initiële ontwerp was zelfs een gelijkarmig kruis. Hij liet dit kruis echter vallen vanwege de affiliatie met het Christendom als een religie,19 en ontwierp in plaats daarvan het symbool onder beschouwing. Vanuit deze informatie kan Holtom waarschijnlijk beschouwd worden als een goedbedoelende man die misleid werd tot het inruilen van een Christelijk kruis voor een satanisch kruis.

De CND als een organisatie kwam tot aanzijn in 1958 via de relativistische filosoof Bertrand Russell (1872-1970) en de priester Lewis John Collins (1905-1982).20 En met de laatste als voorzitter is het moeilijk om de CND als bedoeld satanisch te zien.

Deze CND nu, deze Campaign for Nuclear Disarmament, en later bredere vredesbewegingen, namen aldus het zogenoemde 'vredessymbool' van Holtom in gebruik. Het moet hier echter vermeld worden dat vrede meer, veel meer, is dan slechts het afschaffen van wapens. Vrede, ware vrede, is een gift van God te accepteren door de mens.21 Ware vrede is de menselijke expressie van goddelijkheid.22 Dus wat Holtoms symbool gezegd kan worden te symboliseren met zijn zwaartepunt aan de materiële zijde van het symbool is het doel van de CND en verdere vredesbewegingen om vrede te bereiken via materialistische, relativistische middelen. En die benadering kan op een bepaalde manier (op de eerder beschreven manier) inderdaad beschouwd worden als satanisch.

Maar Satan wordt 'de prins van duisternis' genoemd terwijl Christus 'de prins van vrede' wordt genoemd,23, 24 en die laatste zei dat hij niet was gekomen om vrede te brengen maar een zwaard25. Daarmee bedoelde Christus natuurlijk niet te zeggen dat hij was gekomen om een fysiek wapen te brengen voor mensen om oorlog tegen elkaar te voeren; het zwaard dat hij kwam brengen was dat van onderscheiding tussen geest en materie, tussen goed en kwaad, zijnde het zwaard van geest zelf.26, 27, 28 Dit is een ander zwaard dan dat wat de antichristus aanbiedt, wat het zwaard van materie is.

Nu bestaat een zwaard uit een vriendelijke zijde, de greep, en een vijandelijke zijde, de kling, waarbij deze twee gescheiden worden door een kruisende pareerstang.29 En de vijand van de Christus is natuurlijk de antichristus. Aldus is het Christus-zwaard van geest, van onderscheiding, met zijn kling gekeerd naar beneden, naar materie. En de vijand van de antichristus is de Christus, en aldus is het antichristus-zwaard van materie, van scheiding,30 gekeerd met zijn kling omhoog, naar geest. Deze twee zwaarden vormen dan opnieuw de kruizen van de Christus en de antichristus. En Holtoms symbool geeft dan vanzelfsprekend het zwaard van de antichristus weer met zijn kling omhoog gekeerd. Hieronder zien we de zwaarden van de Christus en de antichristus weergegeven.

Het Christus- en het antichristus-zwaard

Figuur 9: Het Christus- en het antichristus-zwaard.

Om dan deze paragraaf af te sluiten kan het volgende samengevat worden. Holtom, de CND en bredere vredesbewegingen moeten hoogstwaarschijnlijk niet beschouwd worden als bedoeld satanisch. Het Holtom-symbool zelf is echter wel satanisch. En als zodanig kan het het doel symboliseren van Holtom, de CND en bredere vredesbewegingen om vrede te bereiken via materiële in plaats van spirituele middelen.

De regenboogvlag

In 1978 ontwierp Gilbert Baker (1951-2017) een vlag met strepen van verschillende kleuren als een symbool van homotrots [Engels: gay pride].31 Initieel had de vlag acht kleuren, maar vanwege praktische redenen werd deze spoedig veranderd naar de nu goedbekende zeskleurige 'regenboogvlag', zoals deze vaak wordt genoemd. De kleuren van boven naar beneden betreffen rood, oranje, geel, groen, blauw en violet en ze werden aangegeven leven, genezing, de zon, natuur, harmonie en geest te symboliseren.32 Later werden andere variaties in gebruik genomen om uitgebreide vormen van inclusie te symboliseren, echter aangezien deze variaties allemaal gebaseerd zijn op de Baker-vlag zal alleen die laatste hier behandeld worden. We zien deze Baker-vlag hieronder weergegeven.

De Baker-vlag

Figuur 10: De Baker-vlag.

Wat in het oog kan springen over de Baker- of 'regenboog'-vlag is dat deze slechts zes kleuren bevat, en niet de als gewoon beschouwde zeven (Newtoniaanse) kleuren van de regenboog (zijnde violet, indigo, blauw, groen, geel, oranje en rood)33. En zeven werd eerder gecontempleerd het nummer van perfectie en de Christus te zijn, en zes dat van imperfectie en de antichristus.34

Op te merken is ook dat de zichtbare kleur met de hoogste frequentie (en kortste golflengte), violet, onderaan is geplaatst, terwijl die met de laagste frequentie (en langste golflengte), rood, bovenaan is geplaatst.35 Maar geest is materie in een hogere frequentie, zoals materie geest is in een lagere frequentie,36, 37 en dus is violet (alsook wit) meer gerelateerd aan geest, en rood (alsook zwart) meer aan materie38. En aangezien de bovenkant van een symbool geest symboliseert en de onderkant materie zou het juist zijn om violet bovenaan te plaatsten en rood onderaan. Baker echter heeft de juiste kleurenopeenvolging andersom geplaatst, net zoals Holtom het kruis van Christus andersom plaatste. Een juiste volgorde wordt hieronder getoond.

De ware regenboogvlag

Figuur 11: De ware regenboogvlag.

Sommigen kunnen tegenwerpen dat in een echte regenboog rood duidelijk bovenaan gezien wordt en violet onderaan. Echter zo'n regenboog volgt geen rechte symbolische lijn zoals een vlag. Een regenboog wordt gevormd als een cirkel rond een lichtbron, en het rood ligt daarin tegen een donkere of zwarte perifeer en het violet tegen een licht of wit centrum. Aldus krijgen we het beeld van een wit centrum, een zwarte perifeer en een mediërende regenboog die bestaat uit zeven kleuren.

In principe wordt met een regenboog een punt binnen een perifeer of cirkel gevormd, en in symboliek representeert zo'n punt geest en zo'n perifeer materie.39 Wanneer puur geometrisch weergegeven in één voorgrondkleur tegen één achtergrondkleur, zoals zwart tegen wit, wordt de punt in de cirkel gemedieerd door een kruis, waarbij dat kruis bewustzijn symboliseert, en op de opgaande boog het Christusprincipe.40 Echter wanneer het gehele spectrum van kleuren van wit tot zwart wordt gebruikt dan kan een zevenvoudige regenboog een vergelijkbaar doel dienen als het kruis door een, in dit geval witte, punt te verbinden met een, in dit geval zwarte, perifeer. Dus een regenboog kan opgevat worden als een symbool van bewustzijn, en ook van het Christus-principe. Beide genoemde symbolen worden hieronder weergegeven.

Het kruis en de regenboog als de punt en de cirkel mediërend

Figuur 12: Het kruis en de regenboog als de punt en de cirkel mediërend.

Wanneer nu geest met zijn symbool van de punt en materie met zijn symbool van de cirkel gesymboliseerd worden op een verticale lijn dan symboliseert de bovenkant van het figuur de eerstgenoemde en de onderkant de laatstgenoemde. En dit is wat Baker heeft omgedraaid. In plaats van een zevenvoudige regenboog van Christus te creëren, creëerde hij een zesvoudige 'regenboog' van de antichristus.

Maakt dus, zo vragen we opnieuw, het bovenstaand geobserveerde Baker en homotrots satanisch? En opnieuw beschouwen we het ideaal, de organisatie (en de ontwerper) en het symbool

Het breedste ideaal waarvoor de Baker-vlag in verschillende modificaties wordt gebruikt betreft inclusie van de zogezegde 'sociaal gemarginaliseerden'. Nu klinkt 'inclusie' natuurlijk als een lovenswaardig ideaal, echter ook hier geldt dat ware inclusie komt van de metafysische wereld, van de ziel.41, 42 En je trots op je eigen seksuele gesteldheid paraderen, in bijvoorbeeld homotrots-parades [Engels: gay pride parades], kan misschien persoonlijk bevredigend zijn maar kan niet beschouwd worden als lovenswaardig.43, 44

Hiermee worden Baker en trots- en inclusiebewegingen niet geponeerd als bedoeld satanisch. Hun doelen, net als die van Holtom en de CND, kunnen waarschijnlijk beschouwd worden als goedbedoelde misleidingen. Maar de antichristus word gekend als 'de misleider van de hele wereld' en zijn principe betreft de aantrekkingskracht van materie,45, 46 en voor zover Baker en de trots- en inclusiebewegingen worden misleid zijn ze, net als elk van ons die misleid wordt, onder de invloed van satanisme. En deze misleiding kan dan beschouwd worden als gesymboliseerd te worden door hun zeskleurige omgekeerde 'regenboogvlag'.

Conclusie

Boven werden het Holtom 'vredessymbool', gebruikt door de CND en vredesbewegingen, en de Baker 'regenboogvlag', gebruikt door homotrots- en inclusiebewegingen, gecontempleerd. Het werd ontdekt dat hoewel de ontwerpers en de bewegingen waarschijnlijk niet beschouwd moeten worden als bedoeld satanisch ze wel satanisch, in de zin van materialistisch, misleid worden door te negeren dat ware vrede en ware inclusie komen van de metafysische niveaus van God en ziel. En deze misleiding kan dan opgevat worden als gesymboliseerd te worden door hun, inderdaad, satanische symbolen.

Mogen wij zelf dan gevrijwaard blijven van zulke materialistische misleidingen.

Noten
  1. Barry Miles, Peace: 50 Years of Protest, Collins & Brown, London, 2008, p. 8, 73.
  2. Ibidem, p. 77.
  3. Gerald Holtom, in: Ibidem, p. 80. "I drew myself: the representative of an individual in despair, with hands palm outstretched outward and downward in the manner of Goya's peasant before the firing squad in his painting, The Third of May 1808."
  4. Peace: 50 Years of Protest, p. 78.
  5. Rudolph Koch, Vyvian Holland (translator), The Book of Signs, Dover Publications inc., New York, 1955, p. 10-11.
  6. Peace: 50 Years of Protest, p. 68.
  7. Ibidem, p. 68-69.
  8. Ralph W. V. Elliott, Runes, An Introduction, Manchester University Press, Manchester, 1971, p. 48-49.
  9. Guido von List, Das Geheimnis der Runen, Mit einer Runentafel, Paul Zilmann, Groß-Lichterfelde, 1907, p. 17-19.
  10. Robin Lumsden, The Black Corps, A Collector's Guide to the History and Regalia of the SS, Hippocrene Books Inc., New York, 1992, p. 100-101.
  11. Stephen E. Flowers / Michael Moynihan, The Secret King, The Myth and Reality of Nazi Occultism, Feral House / Dominion, Los Angeles / Waterbury Center, 2007, p. 92-93.
  12. Peace: 50 Years of Protest, p. 118-119.
  13. Mike Warnke, The Satan Seller, Logos International, New Jersey, 1972, p. 188-189.
  14. 'Contemplations, 'Ψ'', Index: 202104131.
  15. 'Contemplations, The Christ and the Antichrist', Index: 202311081.
  16. Nota 6.
  17. 'Questions, How Can the Concepts of Black and White Magic Be Understood?', Index: 202304301.
  18. Peace: 50 Years of Protest, p. 66.
  19. Ibidem, p. 80.
  20. Ibidem, p. 12, 60.
  21. Geert Crevits, Morya Wijsheid 3, God woont in je hart, Mayil Publishing House, 2010, p. 144-145, translated. "The world is at the moment such that it wants peace, but that it does not know in which manner it can reach it. And it cannot find peace unless it accepts the peace that comes out of God. Man does not want that, for he wants to accomplish peace: with peace conferences, with peace actions, with whatever of peace. Accepting the divine peace in his heart, that he does not dare. And still this is the way of peace - that man would accept the peace that is there; the peace that comes from God."
  22. Alice A. Bailey, Problems of Humanity, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 169. "Spirituality is essentially the establishing of right human relations, the promotion of goodwill and finally the establishing of a true peace on earth, as the result of these two expressions of divinity."
  23. Helena P. Blavatsky, Isis Unveiled, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002, indic. p. 157. "The snake, which plays such a prominent part in the imagery of the ancients, was degraded by the absurd interpretation of the serpent of the Book of Genesis into a synonym of Satan, the Prince of Darkness, whereas it is the most ingenious of all the myths in its various symbolisms."
  24. The American Standard Old Testament, (software), Version 1.0, Ages Software, Albany, 1996, Isaiah, Ch. 9, v. 6. "For unto us a child is born, unto us a son is given; and the government shall be upon his shoulder: and his name shall be called Wonderful, Counsellor, Mighty God, Everlasting Father, Prince of Peace."
  25. The American Standard New Testament, (software), Version 1.0, Ages Software, Albany, 1996, Matthew, Ch. 10, v. 34. "Think not that I came to send peace on the earth: I came not to send peace, but a sword."
  26. Ibidem, 2 Corinthians, Ch. 10, v. 3-6.
  27. Alice A. Bailey, The Reappearance of the Christ, in:Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 111. "The sword which He wields is the sword of the Spirit; it is that sword which produces cleavage between a true spirituality and an habitual materialism."
  28. Alice A. Bailey, The Externalisation of the Hierarchy, in:Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 434. "The sword of the spirit is wielded by the Hierarchy, and by its means cosmic evil is arrested; the sword of discrimination is wielded by the initiates and the disciples of the world, and by its means the distinction between good and evil, with a consequent presentation of free choice between the two, has been laid before humanity, and the lines of demarcation have been made abundantly clear in this world war. It had been the hope of the Christ and the longing of all the Masters that men would see clearly and make free and right choice, so that—without physical plane warfare—they would bring about the needed changes and the ending of wrong conditions. But the conflict descended on to the physical plane and the sword of material war (symbolically speaking) was taken up by humanity."
  29. Encyclopædia Britannica, Ultimate Reference Suite, Version 2015, (software), Encyclopædia Britannica, 2015, sword.
  30. Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume II, A Treatise on the Seven Rays, Volume II, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 236. "We have been taught much anent the great heresy of separativeness; […]."
  31. Encyclopædia Britannica, Gay Pride.
  32. Ibidem.
  33. Encyclopædia Britannica, rainbow.
  34. 'The Christ and the Antichrist', 666 and 777.
  35. Encyclopædia Britannica, rainbow, The visible spectrum.
  36. Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002, indic. p. 633. "Spirit is matter on the seventh plane; matter is Spirit—on the lowest point of its cyclic activity; and both—are MAYA."
  37. Benjamin Creme, Maitreya's Mission, Volume Two, Share International, Foundation, London, p. 657. "Briefly, the personality is the reflection of the soul on the physical plane. The vehicles – physical, astral, and mental – are the equipment of the personality which the soul uses to experience its becoming in time and space. The purpose of the personality is to provide a vehicle for the soul to do that, because the soul cannot live at this level at its own vibration. The soul is on the causal level, vibrating at a very high frequency. Its nature is fire."
  38. Ambika Wauters, The Book of Chakras, Barron's Educational Series, Inc., New York, 2002, p. 11.
  39. 'Contemplations, The Cross in the Circle: Consciousness and Duality', Index: 201510131.
  40. 'The Christ and the Antichrist', Crosses.
  41. Alice A. Bailey, Telepathy and the Etheric Vehicle, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 35. "In these three ways the vehicle of the personality can be so conditioned that it can become a sensitive receiving apparatus. When, however, soul-consciousness is achieved or developing, then this triple instrument is superseded by the intuitional receptivity of the soul—whose inclusiveness is absolute and who is at-one with the soul in all forms."
  42. Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume II, p. 556-557. "The major idea which I would have you bear in mind is the development of Inclusiveness. This inclusiveness is the outstanding characteristic of the soul, or self, whether it is the soul of man, the sensitive nature of the cosmic Christ, or the anima mundi, the soul of the world. This inclusiveness tends to synthesis."
  43. Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 206. "1. Pride—which is intellectual satisfaction, making the mind the barrier to soul control."
  44. Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume II, p. 108. "3. Relinquish the pride of mind which sees its way and its interpretations to be correct and true, and others false and wrong. This is the way of separation. Adhere to the way of integration which is of the soul and not of the mind."
  45. The American Standard New Testament, Revelation, Ch. 12, v. 9. "And the great dragon was cast down, the old serpent, he that is called the Devil and Satan, the deceiver of the whole world; […]."
  46. Nota 15.
Bibliografie
  • 'Contemplations, The Christ and the Antichrist', Index: 202311081.
  • 'Contemplations, The Cross in the Circle: Consciousness and Duality', Index: 201510131.
  • 'Contemplations, 'Ψ'', Index: 202104131.
  • 'Questions, How Can the Concepts of Black and White Magic Be Understood?', Index: 202304301.
  • Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume II, A Treatise on the Seven Rays, Volume II, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Problems of Humanity, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Telepathy and the Etheric Vehicle, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, The Externalisation of the Hierarchy, in:Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, The Reappearance of the Christ, in:Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Helena P. Blavatsky, Isis Unveiled, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002.
  • Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002.
  • Benjamin Creme, Maitreya's Mission, Volume Two, Share International, Foundation, London.
  • Geert Crevits, Morya Wijsheid 3, God woont in je hart, Mayil Publishing House, 2010.
  • Ralph W. V. Elliott, Runes, An Introduction, Manchester University Press, Manchester, 1971.
  • Stephen E. Flowers / Michael Moynihan, The Secret King, The Myth and Reality of Nazi Occultism, Feral House / Dominion, Los Angeles / Waterbury Center, 2007.
  • Rudolph Koch, Vyvian Holland (translator), The Book of Signs, Dover Publications inc., New York, 1955.
  • Guido von List, Das Geheimnis der Runen, Mit einer Runentafel, Paul Zilmann, Groß-Lichterfelde, 1907.
  • Robin Lumsden, The Black Corps, A Collector's Guide to the History and Regalia of the SS, Hippocrene Books Inc., New York, 1992.
  • Barry Miles, Peace: 50 Years of Protest, Collins & Brown, London, 2008.
  • Mike Warnke, The Satan Seller, Logos International, New Jersey, 1972.
  • Ambika Wauters, The Book of Chakras, Barron's Educational Series, Inc., New York, 2002.
  • Encyclopædia Britannica, Ultimate Reference Suite, Version 2015, (software), Encyclopædia Britannica, 2015.
  • The American Standard New Testament, (software), Version 1.0, Ages Software, Albany, 1996.
  • The American Standard Old Testament, (software), Version 1.0, Ages Software, Albany, 1996.