Na de term 'conjectiviteit' geïntueerd te hebben vond ik je publicatie over deze term. Ik relateer hem duidelijker aan de intuïtie en beschouw deze niet alleen van toepassing te zijn op super-mensen maar ook op mensen. Ik suggereer ook om 'conjectiviteit' te relateren aan 'conjectuur'.
Ik begrond mijn publicaties voornamelijk in de tijdloze wijsheid en de etymologie. In 'Subjectivity, Objectivity and Conjectivity'1 [Nederlands: 'Subjectiviteit, objectiviteit en conjectiviteit'] wilde ik alleen etymologie gebruiken, daarom kon een expliciete relatie met de intuïtie niet gemakkelijk gelegd worden. In latere publicaties echter werd deze relatie expliciet genoemd.2
Dat conjectiviteit wordt geponeerd als "het perspectief van de metantropos die de ziener van realiteit is" sluit de intuïtie als toegankelijk voor mensen niet uit. Ik demarqueer conjectiviteit niet scherp als intuïtie maar gebruik de term eerder om te refereren aan een conceptie die de objectiviteit van het denken en de subjectiviteit van de emoties transcendeert en insluit. Dit omvat, maar is niet noodzakelijk beperkt tot, de intuïtie.
In mijn publicatie legde ik ook de relatie met de Engelse term 'conject' (refererend aan een heilige voorspelling), die opgevat kan worden als de wortel van zowel 'conjectiviteit' als 'conjectuur'. Dus de relatie tussen conjectiviteit en conjectuur is op wortelniveau zeker aanwezig.
Neem er notie van dat ik niet tevreden ben geweest met bovengenoemde publicatie. Ik heb in overweging genomen om het onderwerp te benaderen vanuit een invalshoek die niet gelimiteerd is tot enkel etymologie, maar ik ben er nooit toe gekomen om dat idee ook echt uit te voeren.