Arvindus

Contemplaties

De antichristus als Lucifer, Satan en Hades

§

In 'Contemplations, The Christ and the Antichrist' [Nederlands: 'Contemplaties, De Christus en de antichristus'] werd de antichristus gethematiseerd als tegengesteld aan de Christus. En de Christus werd daar gethematiseerd als het principe van evolutie, bewegend van materie naar geest, en de antichristus dan als het principe van involutie, bewegend van geest naar materie.1

De antichristus werd daar vermeld de naam 'Lucifer' te dragen. En 'Lucifer' werd beschouwd als niet alleen de naam van de antichristus maar ook van de planeet Venus. Op de antichristelijke involutionaire boog, onder de invloed van Venus, kwam de mensheid tot zelfbewustzijn. Aldus betreft op deze boog de antichristus de Venusiaanse Lucifer, de lichtbrenger.2

De antichristus wordt echter ook 'Satan' genoemd, en Satan wordt in de tijdloze wijsheid niet zozeer gerelateerd aan Venus maar eerder aan Saturnus.3 Saturnus nu is natuurlijk bekend als de heer van karma. Hij verschijnt in het leven van de mens die zelfbewustzijn verkrijgt op het laagste punt van materialisatie, waar involutie overgaat in evolutie, en hij verdwijnt weer wanneer het hoogste punt van spiritualisatie, verlichting, is bereikt.4 Satan is dan de aantrekking van materie wanneer die werkt op de evolutionaire boog, en Lucifer is de aantrekking van materie wanneer die werkt op de involutionaire boog. Het kan ook gezegd worden dat Lucifer involutionair is en Satan anti-evolutionair of (devolutionair).

De tijdloze wijsheid erkent deze Luciferiaanse en Satanische materiële kracht als betreffende de kracht van de antichristus.5 Zij erkent echter ook een derde aspect van de antichristus, namelijk dat van de vernietigende kracht van de geest. Het is het werk van het Christusprincipe om vormen aan te passen aan de kwaliteiten van de geest, en waar de geest optreedt om deze vormen te vernietigen kan dit optreden gemakkelijk begrepen worden als het antichristusprincipe.6

Nu zijn er twee planeten die heersen over dit geestaspect, namelijk Vulcan en Pluto.7 Van deze twee is, volgens de tijdloze wijsheid, Vulcan meer gerelateerd aan het uithoudingsvermogensaspect van de geest, en Pluto meer aan zijn vernietigingsaspect.8, 9 Pluto is mythologisch ook de heerser over de dood en de onderwereld, en hij is ook bekend als 'Hades'.10 Dus de antichristus kan behalve 'Lucifer' in zijn aspect van materiële aantrekking tijdens involutie en 'Satan' in zijn aspect van materiële aantrekking tijdens evolutie ook 'Pluto' of 'Hades' genoemd worden in zijn aspect van geestelijk geïnduceerde dood en vernietiging van de vormen die werden gebouwd door het Christusprincipe.

Dus de antichristus brengt als de Venusiaanse Lucifer, werkend vanuit het materieaspect tijdens involutie, de mensheid het licht van zelfbewustzijn, veroorzaakt als de Saturniaanse Satan, vanuit het materieaspect tijdens evolutie, lijden bij de mensheid, en brengt als de Plutoniaanse Hades, vanuit het geestaspect tijdens evolutie, dood aan de door de Christus gebouwde vormen die de geest van de mensheid gevangen houden.

We zien bovenstaande gevisualiseerd in figuur 1.

De Christus en de antichristus als Lucifer, Satan en Hades

Figuur 1: De Christus en de antichristus als Lucifer, Satan en Hades.

Figuur 1 maakt duidelijk dat Lucifer en Satan materiële krachten zijn en Hades en de Christus spirituele machten, en het wordt ook getoond dat in de volledige cyclus alleen Satan echt ingaat tegen het plan van God, want Lucifer volgt het en Hades verkort het.

Deze conclusie zal voor nu volstaan.

Noten
  1. 'Contemplations, The Christ and the Antichrist', Index: 202311081.
  2. Ibidem.
  3. Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002, p. 234-235. "It is "Satan who is the god of our planet and the only god," and this without any allusive metaphor to its wickedness and depravity. For he is one with the Logos, "the first son, eldest of the gods," in the order of microcosmic (divine) evolution; Saturn (Satan), astronomically, "is the seventh and last in the order of macrocosmic emanation, being the circumference of the kingdom of which Phœbus (the light of wisdom, also the Sun) is the centre." The Gnostics were right, then, in calling the Jewish god an angel of matter," or he who breathed (conscious) life into Adam, and he whose planet was Saturn."
  4. Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 105. "Saturn is the Lord of Karma, the imposer of retribution and the one who demands full payment of all debts and who therefore condemns us to the struggle for existence, both from the form side and from the soul side. Saturn, therefore, "fell" when man fell into generation. He "followed the sons of men down into their low place." Second: Saturn's power is completely ended and his work accomplished when man (the spiritual man) has freed himself from Karma and from the power of the two Crosses—the Common and the Fixed. Esoterically, Saturn cannot follow man on to the Cardinal Cross."
  5. Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume I, A Treatise on the Seven Rays, Volume I, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 630-631. "The forces of evil are, in the last analysis, only the entrenched ancient ideals and habits of thought which have served their purpose in bringing the race to its present point of development, but which must now disappear if the New Age is to be ushered in as desired. The old Antichrist rhythms, inherent in the old forms of religion, of politics and of the social order, must give place to newer ideals, to the synthetic understanding, and to the new order."
  6. Ibidem, p. 74. "The work of what in the West is called "the Christ Principle" is to build the forms for the expression of quality and life. That is the characteristic work of the second aspect of divinity. The work of the Antichrist is to destroy forms, and this is essentially the work of the first expression of divinity."
  7. 'Ageless Wisdom, The Seven Rays (Summarized)', Index: 202308011, Figure 1.
  8. Esoteric Astrology, p. 274. "This necessitates persistence, endurance and continuity of effort and is one of the characteristics imparted or stimulated by energies pouring from Vulcan. You can realise that these are first ray attributes and are the reverse side of those usually emphasised, namely, death or the activity of the Destroyer aspect."
  9. Alice A. Bailey, A Treatise on White Magic, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001, p. 439. "Yet Pluto has always been revolving around our sun and producing its effects. It governs however the death or cessation of old ideas and emotions, and its influence is therefore largely cerebral and in that you have the clue to its late discovery."
  10. Jenny March, Cassell's Dictionary of Classical Mythology, Cassell & Co, London, 2001, p. 640.
Bibliografie
  • 'Ageless Wisdom, The Seven Rays (Summarized)', Index: 202308011.
  • 'Contemplations, The Christ and the Antichrist', Index: 202311081.
  • Alice A. Bailey, A Treatise on White Magic, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Esoteric Astrology, A Treatise on the Seven Rays, Volume III, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Alice A. Bailey, Esoteric Psychology, Volume I, A Treatise on the Seven Rays, Volume I, in: Twenty-Four Books of Esoteric Philosophy, (CD-ROM, Release 3), Lucis Trust, London / New York, 2001.
  • Helena P. Blavatsky, The Secret Doctrine, Volume I, in: Theosophical Classics, (CD-ROM), Theosophical Publishing House, Manilla, 2002.
  • Jenny March, Cassell's Dictionary of Classical Mythology, Cassell & Co, London, 2001.