In 'Contemplations, The Christ and the Antichrist' [Nederlands: 'Contemplaties, De Christus en de antichristus'] werd de antichristus gethematiseerd als tegengesteld aan de Christus. En de Christus werd daar gethematiseerd als het principe van evolutie, bewegend van materie naar geest, en de antichristus dan als het principe van involutie, bewegend van geest naar materie.1
De antichristus werd daar vermeld de naam 'Lucifer' te dragen. En 'Lucifer' werd beschouwd als niet alleen de naam van de antichristus maar ook van de planeet Venus. Op de antichristelijke involutionaire boog, onder de invloed van Venus, kwam de mensheid tot zelfbewustzijn. Aldus betreft op deze boog de antichristus de Venusiaanse Lucifer, de lichtbrenger.2
De antichristus wordt echter ook 'Satan' genoemd, en Satan wordt in de tijdloze wijsheid niet zozeer gerelateerd aan Venus maar eerder aan Saturnus.3 Saturnus nu is natuurlijk bekend als de heer van karma. Hij verschijnt in het leven van de mens die zelfbewustzijn verkrijgt op het laagste punt van materialisatie, waar involutie overgaat in evolutie, en hij verdwijnt weer wanneer het hoogste punt van spiritualisatie, verlichting, is bereikt.4 Satan is dan de aantrekking van materie wanneer die werkt op de evolutionaire boog, en Lucifer is de aantrekking van materie wanneer die werkt op de involutionaire boog. Het kan ook gezegd worden dat Lucifer involutionair is en Satan anti-evolutionair of (devolutionair).
De tijdloze wijsheid erkent deze Luciferiaanse en Satanische materiële kracht als betreffende de kracht van de antichristus.5 Zij erkent echter ook een derde aspect van de antichristus, namelijk dat van de vernietigende kracht van de geest. Het is het werk van het Christusprincipe om vormen aan te passen aan de kwaliteiten van de geest, en waar de geest optreedt om deze vormen te vernietigen kan dit optreden gemakkelijk begrepen worden als het antichristusprincipe.6
Nu zijn er twee planeten die heersen over dit geestaspect, namelijk Vulcan en Pluto.7 Van deze twee is, volgens de tijdloze wijsheid, Vulcan meer gerelateerd aan het uithoudingsvermogensaspect van de geest, en Pluto meer aan zijn vernietigingsaspect.8, 9 Pluto is mythologisch ook de heerser over de dood en de onderwereld, en hij is ook bekend als 'Hades'.10 Dus de antichristus kan behalve 'Lucifer' in zijn aspect van materiële aantrekking tijdens involutie en 'Satan' in zijn aspect van materiële aantrekking tijdens evolutie ook 'Pluto' of 'Hades' genoemd worden in zijn aspect van geestelijk geïnduceerde dood en vernietiging van de vormen die werden gebouwd door het Christusprincipe.
Dus de antichristus brengt als de Venusiaanse Lucifer, werkend vanuit het materieaspect tijdens involutie, de mensheid het licht van zelfbewustzijn, veroorzaakt als de Saturniaanse Satan, vanuit het materieaspect tijdens evolutie, lijden bij de mensheid, en brengt als de Plutoniaanse Hades, vanuit het geestaspect tijdens evolutie, dood aan de door de Christus gebouwde vormen die de geest van de mensheid gevangen houden.
We zien bovenstaande gevisualiseerd in figuur 1.
Figuur 1: De Christus en de antichristus als Lucifer, Satan en Hades.
Figuur 1 maakt duidelijk dat Lucifer en Satan materiële krachten zijn en Hades en de Christus spirituele machten, en het wordt ook getoond dat in de volledige cyclus alleen Satan echt ingaat tegen het plan van God, want Lucifer volgt het en Hades verkort het.
Deze conclusie zal voor nu volstaan.